ბოლო დროს, „ავატარის“ ფრენჩაიზის ირგვლივ საზოგადოებრივი დისკუსიები ახალ ფაზაში შევიდა, რადგან მისი ვიდეო თამაში ბევრი გულშემატკივრის, მათ შორის სერიის დიდი ხნის მოყვარულების, მიერ კინოსერიასთან შედარებით უკეთესად ფასდება. ეს ტენდენცია განსაკუთრებით თვალსაჩინოა იმ ფონზე, რომ ფილმებისადმი დამოკიდებულება, დროთა განმავლობაში, არაერთგვაროვანი გახდა და კრიტიკის ობიექტი არაერთხელ გამხდარა.

მიუხედავად იმისა, რომ ჯეიმს კამერონის „ავატარის“ ფილმებმა, განსაკუთრებით 2009 წლის ორიგინალმა, დიდი აღიარება მოიპოვეს და ზოგიერთი მაყურებლისთვის მნიშვნელოვანი კინემატოგრაფიული გამოცდილება იყო, კრიტიკოსები ხშირად აღნიშნავენ სიუჟეტის სისადავესა და წინასწარმეტყველებადობას, პერსონაჟების დაუმახსოვრებლობასა და ფილმების გადაჭარბებულ ხანგრძლივობას, რომელსაც ზოგიერთი „არაადამიანურად დიდსაც“ უწოდებს. ამის ნათელი მაგალითია ახლახან გამოსული მესამე ნაწილი, „ავატარი: ცეცხლი და ფერფლი“ (Avatar: Fire and Ash), რომლის ხანგრძლივობა 3 საათსა და 15 წუთს შეადგენს, არ ჩავთვლით სარეკლამო ჭრებს. ამ კონტექსტში, ვიდეო თამაში ახერხებს მოთამაშეების ჩართვასა და უფრო სიღრმისეული, ინტერაქტიული გამოცდილების შეთავაზებას, რაც ფრენჩაიზის მომავლისთვის ახალ პერსპექტივებს ქმნის.