ევროპარლამენტი მიგრაციის პოლიტიკის გადამწყვეტ დებატებშია ჩართული, სადაც ევროკავშირის წევრი სახელმწიფოები უსაფრთხოების გაძლიერებასა და სოლიდარობის პრინციპების შენარჩუნებას შორის ბალანსის პოვნას ცდილობენ. ევროკავშირი განიხილავს მიგრანტების დეპორტაციის წესების მნიშვნელოვან გამკაცრებას და საკამათო „დაბრუნების ჰაბების“ შექმნას კავშირის ფარგლებს გარეთ, რომლებიც უარყოფილი თავშესაფრის მაძიებლებისთვის იქნება განკუთვნილი.
მიუხედავად იმისა, რომ ახალი მიგრაციისა და თავშესაფრის პაქტი ძალაში 2026 წლამდე არ შევა, ევროპული ინსტიტუტები უკვე რეაგირებენ უსაფრთხოების მზარდ შეშფოთებაზე. თუმცა, ამ ზომებს კრიტიკოსები „ციხესიმაგრე ევროპის“ მშენებლობისკენ გადადგმულ ნაბიჯად აფასებენ, რაც კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს ევროკავშირის ჰუმანიტარულ ღირებულებებს. არალეგალური მიგრაციის მარშრუტებზე სიკვდილიანობის მაჩვენებელი მაღალი რჩება, ხოლო წევრ ქვეყნებში მემარჯვენე ძალების ზეწოლა იზრდება. ამ ფონზე, ევროპარლამენტი დგას არჩევანის წინაშე: გააგრძელოს საზღვრის კონტროლის გამკაცრება თუ კვლავ დაადასტუროს ევროპული სოლიდარობა და საერთო პასუხისმგებლობა მიგრაციის კრიზისის მიმართ.
