ევროპის ქვეყნებს შორის ალკოჰოლის უსაფრთხო მოხმარების ლიმიტებზე კონსენსუსი არ არსებობს, რაც ჯანდაცვის სპეციალისტებსა და პოლიტიკოსებს შორის აქტიური დებატების საგანია. ეს საკითხი საზოგადოებრივი ჯანმრთელობისთვის მნიშვნელოვან გამოწვევად რჩება, რადგან სხვადასხვა ქვეყანა ალკოჰოლის მოხმარებასთან დაკავშირებით განსხვავებულ რეკომენდაციებს გასცემს.
მიუხედავად იმისა, რომ ევროპის მასშტაბით ფართოდ არის აღიარებული ალკოჰოლის ჭარბი მოხმარების უარყოფითი გავლენა ადამიანის ორგანიზმზე, „უსაფრთხო“ დოზების განსაზღვრასთან დაკავშირებით მკაფიო, ერთიანი მიდგომა არ არსებობს. მაგალითად, ზოგიერთი ქვეყნის ჯანდაცვის ორგანიზაცია სულ უფრო მეტად უჭერს მხარს პოზიციას, რომ ალკოჰოლის არცერთი რაოდენობა არ არის სრულიად უსაფრთხო და ნებისმიერი დოზა გარკვეულ რისკებს შეიცავს. ასეთი მიდგომა გულისხმობს, რომ პოტენციური ზიანის თავიდან ასაცილებლად საუკეთესო გზა ალკოჰოლის მოხმარების სრულად შეწყვეტა ან მისი მინიმუმამდე დაყვანაა.
სხვა სახელმწიფოები, მათ შორის ისეთებიც, რომლებსაც ღვინისა და ლუდის მოხმარების ხანგრძლივი ტრადიცია აქვთ, აგრძელებენ დაბალი რისკის შემცველი მოხმარების სახელმძღვანელო პრინციპების დადგენას. ეს სახელმძღვანელოები ხშირად განსაზღვრავენ ყოველდღიურ ან ყოველკვირეულ ლიმიტებს, რომლებიც შეიძლება განსხვავდებოდეს სქესის, ასაკისა და სხვა ფაქტორების მიხედვით. ამ განსხვავებების გამო, ევროპის მასშტაბით მოქალაქეებისთვის რთულია ერთიანი და თანმიმდევრული ინფორმაციის მიღება ალკოჰოლის მოხმარებასთან დაკავშირებით, რაც გავლენას ახდენს როგორც ინდივიდუალურ არჩევანზე, ისე საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის სტრატეგიების ეფექტურობაზე.
