გერმანიის ეკონომიკის საექსპორტო მოდელი სერიოზული გამოწვევების წინაშე დგას, რადგან ქვეყნისთვის ორ უმსხვილეს სავაჭრო პარტნიორში – ამერიკის შეერთებულ შტატებსა და ჩინეთში – მოთხოვნა მნიშვნელოვნად მცირდება. ეს ტენდენცია ორმაგ დარტყმას აყენებს გერმანულ საწარმოებს, რომლებიც მსოფლიო ბაზარზე თავიანთი მაღალხარისხიანი პროდუქციით არიან ცნობილნი, მათ შორის ავტომობილებით, მანქანათმშენებლობისა და ქიმიური მრეწველობის პროდუქტებით.
ისტორიულად, გერმანიის ეკონომიკა დიდწილად დამოკიდებულია ექსპორტზე, რაც მისი ზრდისა და სტაბილურობის ერთ-ერთი მთავარი განმსაზღვრელია. აშშ-სა და ჩინეთში სამომხმარებლო და ინდუსტრიული მოთხოვნის ერთდროული შესუსტება პირდაპირ აისახება გერმანული საქონლის გაყიდვებზე. ეს მდგომარეობა პოტენციურად იწვევს საწარმოო მოცულობების შემცირებას, დასაქმების რისკებს და ეკონომიკური ზრდის შენელებას ევროპის უმსხვილეს ეკონომიკაში. ორ ფრონტზე გამოვლენილი სისუსტე, სხვა რეგიონების ზრდის მიუხედავად, მნიშვნელოვან წნეხს ქმნის გერმანიის მთლიანი ეროვნული პროდუქტისთვის.
ექსპერტები მიიჩნევენ, რომ ეს გამოწვევა აიძულებს გერმანულ კომპანიებსა და მთავრობას, გადააფასონ არსებული სტრატეგიები. საჭირო ხდება ახალი საექსპორტო ბაზრების მოძიება ან შიდა მოთხოვნის სტიმულირების გზების შემუშავება, რათა შემცირდეს დამოკიდებულება ცალკეული მსხვილი ბაზრების რყევებზე და უზრუნველყოფილი იყოს გერმანიის ეკონომიკის გრძელვადიანი სტაბილურობა ცვალებად გლობალურ პირობებში.
