ინდონეზია და ვიეტნამი მიმდინარე ათწლეულში ნახშირის მოხმარების მნიშვნელოვანი ზრდისთვის ემზადებიან, მიუხედავად ენერგეტიკული ტრანზიციის შესახებ არსებული შეთანხმებებისა. ეს ტენდენცია სერიოზულ გამოწვევას უქმნის გლობალურ ძალისხმევას, რომელიც მიმართულია სუფთა ენერგიაზე გადასვლისა და კლიმატის ცვლილების შერბილებისკენ.
აღნიშნული ქვეყნები, მიუხედავად იმისა, რომ ჩართულნი არიან ენერგეტიკული გადასვლის პროგრამებში, სადაც გათვალისწინებულია წიაღისეული საწვავის შემცირება, მაინც ზრდიან ნახშირის გამოყენებას ეკონომიკური ზრდისა და ენერგეტიკული მოთხოვნების დასაკმაყოფილებლად. ეს გადაწყვეტილება ხაზს უსვამს განვითარებადი ქვეყნების წინაშე არსებულ რთულ ეკონომიკურ და განვითარების გამოწვევებს, რომლებიც ხშირად ეყრდნობიან იაფ ნახშირს ენერგეტიკული უსაფრთხოებისა და ინდუსტრიული ზრდისთვის, მიუხედავად გარემოზე მისი უარყოფითი ზემოქმედებისა.
