ბოლო პერიოდში შრომის ბაზარზე შეინიშნება საყურადღებო ტენდენცია, რომელიც ცნობილია როგორც „არაპენსიაზე გასვლა“ (unretirement). ეს გულისხმობს იმ ინდივიდების სამუშაო საქმიანობაში დაბრუნებას, რომლებმაც უკვე დაასრულეს კარიერა და ოფიციალურად გავიდნენ პენსიაზე. ეს ფენომენი მნიშვნელოვნად აისახება სამუშაო ძალის შემადგენლობასა და დინამიკაზე, რაც ეკონომისტებსა და შრომის ბაზრის ანალიტიკოსებს შორის აქტიური განხილვის საგანი გახდა.
„არაპენსიაზე გასვლის“ მოტივებთან და მის გავლენასთან დაკავშირებით ორი ძირითადი მოსაზრება არსებობს. ზოგიერთი ექსპერტი მიიჩნევს, რომ პენსიონერთა სამსახურში დაბრუნება ძლიერი ეკონომიკის ნიშანია, სადაც გამოცდილ მუშახელზე მოთხოვნა მაღალია და კომპანიები მზად არიან ასაკოვან სპეციალისტებს დამატებითი სამუშაო შესაძლებლობები შესთავაზონ. ამ შემთხვევაში, ეს მიუთითებს მოქნილ შრომით რესურსებსა და ჯანსაღ ეკონომიკურ გარემოზე. მეორეს მხრივ, არსებობს მოსაზრება, რომ ეს ტენდენცია შესაძლოა რეცესიის ან გაზრდილი ინფლაციის მაჩვენებელი იყოს, როდესაც ადამიანები იძულებულნი არიან ფინანსური სირთულეების, პენსიების არასაკმარისობის ან ცხოვრების ხარჯების ზრდის გამო დაუბრუნდნენ მუშაობას. ეს ასახავს გაურკვევლობასა და დაუცველობას ფინანსურ მომავალთან დაკავშირებით.
აღნიშნული ფენომენის სიღრმისეული ანალიზი გადამწყვეტია შრომის ბაზრის ამჟამინდელი მდგომარეობისა და სამომავლო ტენდენციების გასაგებად. ის გვაძლევს ინფორმაციას როგორც ეკონომიკური ზრდის პოტენციალზე, ასევე შესაძლო სოციალურ-ეკონომიკურ გამოწვევებზე, რომელთა წინაშეც დგას საზოგადოება. ამ ტენდენციის მონიტორინგი და მისი მიზეზების კვლევა მნიშვნელოვანია შესაბამისი ეკონომიკური და სოციალური პოლიტიკის შესამუშავებლად.
