NASA-ს მიერ ჩატარებული ახალი კვლევის თანახმად, სატურნის უდიდესი თანამგზავრი ტიტანი, სავარაუდოდ, არა ვრცელ თხევად ოკეანეს, არამედ ნახევრად თხევად ყინულოვან ფენებს შეიცავს. ეს მნიშვნელოვანი აღმოჩენა ეჭვქვეშ აყენებს ათწლეულების მანძილზე არსებულ თეორიას ტიტანის ზედაპირის ქვეშ დამალული უზარმაზარი წყლის მასის შესახებ, რაც მეტად ცვლის კოსმოსური სხეულის შიდა სტრუქტურისა და ევოლუციის შესახებ არსებულ გაგებას.
კვლევა, რომელიც ოთხშაბათს ჟურნალ „Nature“-ში გამოქვეყნდა, მიუთითებს, რომ ტიტანის სიღრმეში შეიძლება არსებობდეს სქელი, ნახევრად თხევადი ყინულისა და თოვლის ფენები. ეს სტრუქტურა მოგვაგონებს დედამიწის არქტიკის ზღვის ყინულს ან მიწისქვეშა წყლების აკვიფერებს. აღნიშნული მოდელი უპირისპირდება წინა შეხედულებას, რომელიც ტიტანს განიხილავდა როგორც მყარ გარსს, რომლის ქვეშაც სტაბილური, თხევადი ოკეანე მდებარეობდა. ახალი მონაცემები პლანეტის ზედაპირის ცვლილებებზე და გრავიტაციულ ველზე დაკვირვებით იქნა მიღებული, რაც უფრო ზუსტ წარმოდგენას ქმნის მისი ინტერიერის შესახებ.
მიუხედავად იმისა, რომ ვრცელი თხევადი ოკეანის არსებობა ნაკლებად სავარაუდოა, ახალი აღმოჩენა არ გამორიცხავს თხევადი წყლის ცალკეული ჯიბეების ან ლინზების არსებობას ამ ნახევრად თხევად ფენებში. სწორედ ამგვარ „ჯიბეებში“ შეიძლება შენარჩუნებული იყოს პირობები, რომლებიც სიცოცხლისთვის პოტენციურად ხელსაყრელ გარემოს ქმნის. კვლევის ერთ-ერთი ავტორის განცხადებით, „არამიწიერი სიცოცხლის პოტენციალთან დაკავშირებით ოპტიმიზმისთვის ძლიერი საფუძველი კვლავ არსებობს“. ეს აღმოჩენა მეცნიერებს დაეხმარებათ უკეთ გაიგონ ტიტანის გეოლოგიური პროცესები და დაგეგმონ სამომავლო მისიები მისი საცხოვრებლად ვარგისიანობის კიდევ უფრო დეტალური შეფასებისთვის.
