მეცნიერებმა ცნობიერების ახსნისთვის ახალი თეორიული მოდელი, ბიოლოგიური კომპუტაციონალიზმი, შემოგვთავაზეს. ეს მიდგომა, რომელიც „მესამე გზას“ წარმოადგენს, მიზნად ისახავს გადალახოს არსებული ხარვეზები ცნობიერების გაგებაში, აერთიანებს რა ბიოლოგიურ პროცესებსა და გამოთვლით პრინციპებს. ახალი კონცეფცია ცდილობს შეავსოს ის სიცარიელე, რომელიც დღესდღეობით არსებობს ცნობიერების წმინდა ნევროლოგიურ და წმინდა კომპუტაციურ განმარტებებს შორის.
„ბიოლოგიური კომპუტაციონალიზმის“ მიხედვით, ცნობიერება წარმოადგენს ემერგენტულ თვისებას, რომელიც კონკრეტული გამოთვლითი ოპერაციების განმავლობაში რთული ბიოლოგიური სისტემების შედეგად წარმოიქმნება. ტრადიციული კომპუტაციური თეორიებისგან განსხვავებით, რომლებიც ხშირად აბსტრაგირებენ ფიზიკური სუბსტრატისგან, ეს მიდგომა ხაზს უსვამს ბიოლოგიური მექანიზმების გადამწყვეტ როლს და მათ თანდაყოლილ გამოთვლით შესაძლებლობებს. ის ვარაუდობს, რომ ტვინის უნიკალური არქიტექტურა და დინამიკა არ არის მხოლოდ აბსტრაქტული პროგრამის აპარატურა, არამედ აქტიურად აყალიბებს და ქმნის ცნობიერების ბუნებას მისი გამოთვლითი პროცესების მეშვეობით.
ეს ინოვაციური პერსპექტივა მიზნად ისახავს ცნობიერების უფრო ჰოლისტური გაგების შეთავაზებას, რაც სცდება რედუქციონისტული ბიოლოგიური ახსნების შეზღუდვებს და წმინდა ფუნქციონალისტურ კომპიუტერულ მოდელებს. „ბიოლოგიური კომპუტაციონალიზმის“ დანერგვა კვლევისთვის ახალ შესაძლებლობებს ხსნის, ხელს უწყობს ნეირომეცნიერებს, კომპიუტერულ მეცნიერებსა და ფილოსოფოსებს შორის ინტერდისციპლინურ თანამშრომლობას, რამაც შესაძლოა მნიშვნელოვანი გარღვევები გამოიწვიოს მეცნიერების ერთ-ერთ ყველაზე რთულ საიდუმლოში.
